رمز ارز - 1 Crypto Currency
بحث رامز ارز یا Crypto Currency که برخی آن را با اسامی دیگر مانند پول دیجیتال می خوانند، اینروزها بسیار داغ است. در فرهنگ لغات عامه مردم، پول دیجیتال با نام بیت کوین Bitcoin با سمبل BTC مترادف شده است اما در واقع بین کوین اولین رمز ارزی بود که ابداع و به جریان افتاد و در مرور زمان مورد استفاده تعداد بیشتری از افراد قرار گرفت.
در ارتباط با رمز ارز، اصطلاح زنجیره قطعات یا تکه های ردیف شده و یا Blockchain بسیار شنیده می شود. در وهله اول شاید این کلمه اسرار آمیز بنظر برسد اما در حقیقت قطعات زنجیره ای همان "تکه های اطلاعات بدنبال هم ردیف شده" معنی می دهد. این واژه بواقع زیربنای مفهوم رمز ارز، نحوه کارکرد و مورد استفاده قرار گرفتن آن توسط انسانها برای داد و ستد همانند پول در گردش است که همه چیز بر اساس آن استوار است.
اما بگذارید برای درک دقیقتر موضوع و قبل از آنکه وارد این مبحث شویم کمی در باره پیش زمینه پیدایش پدیده رمز ارز توضیح کوتاهی را مرور کنیم. اگربخواهیم انگیزه اصلی در پشت تفکر پول دیجیتال را نام ببریم می توانیم به مفهوم اعتماد و امنیت اشاره کنیم. تا قبل از بیت کوین، داد و ستدهای مالی از طریق گردش پول رایج هر کشور در نهادهای مشخص متمرکز مانند بانکها انجام می گرفت. (البته تلاشهایی قبل از بیت کوین، با همین تفکر انجام گرفت که ناموفق بودتد و در ادامه شرح آن خواهد آمد) یعنی تمامی اعتماد مردمان به امنیت محل نگهداری دارایی خود، پس انداز، تراکنش، تجارت و داد و ستد مالی و کالایی متکی به اعتمادی بود که به یک نهاد، چه خصوصی و یا دولتی، که بصورت متمرکز در درست یک فرد، یک گروه، یک نهاد و سازمان و یا یک ارگان دولتی بود.
پس از شوک رکود بزرگ اقتصادی آمریکا و متعاقب آن در سایر کشورهای پیشرفته، شخصی بنام ساتوشی ناکاموتو در آگوست 2008، نام اینترنتی bitcoin.com را بنام خود ثبت کرد. گفته می شود که هویت واقعی این شخص که هرگز برملا نشد یک نفر نبوده و احتمالا تعدادی از برنامه نویسان کامپیوتری با این نام بیانیه معروف خود را 31 اکتبر 2008 را منتشر کرده و آنرا به آدرس برنامه نویسان معروف دیگر ارسال کردند. تیتر این بیانیه "سیستم نقدی الکترونیک رو در رو" یا A peer to peer electronic cash system بود. در ادامه این بیانیه توضیحات مفصلی در مورد این رمز ارز که فقط در اینترنت موجود خواهد بود داده شد. این بیانیه توضیح داد که چگونه می توان یک سیستم رمز ارز بدون ارتباط با بانک یا دولت مرکزی را براه انداخت، یک سیستم مالی که بتواند از وقایع فاجعه بار ناشی از بحران مالی سال 2008 جلوگیری کند. همانطور که می دانیم آغاز بحران مالی در سال 2008 از سقوط یک بنگاه مالی بزرگ در آمریکا بر اثر اشتباهات سرمایه گذاری شروع و سپس به کل جهان سرایت کرد.
همانطور که در بالا اشاره شد، بیت کوین اولین تلاش برای ارائه یک سیستم مالی غیر متمرکز نبود. پیش از بین کوین، "دیجی کَش- DigiCash" در سال 1989 سعی کرد که یک نوع تسهیلات پرداخت ناشناس بر روی اینترنت ایجاد کند. پس از آن "ای گلد- E-Gold" در سال 1996 با پشتیبانی یک موسسه واقعی طلا دست به همین اقدام زد. سپس در سال 1997 فردی بنام Adam Back ایده "هش کَش -Hashcash" را مطرح کرد که بسیار شبیه ساز و کار "تایید جابجایی" یا Proof-of-work است که بیت کوین از آن بعدها استفاده کرد. (در این باره در ادامه توضیح داده خواهد شد.)
در سال 1998، شخص دیگری بنام Wei Dai مفهوم مشابهی با نام "بی مانی - B-Money" را طرح کرد که بر اساس آن رمز ارز می تواند از طریق proof-of-work به جریان بیافتد. سپس در سال 2005 یک متخصص کامپیوتر بنام نیک زابو Nick Szabo ایده "بیت گلد - Bit Gold" را مطرح کرد. همه این طرحها به دلایل ضعفهای مشخص در هر کدام از آنها به شکست انجامیدند. در اینجا بود که ساتوشی ناکاموتو با مطالعه نواقص طرحهای گذشته و برطرف کردن آنها، زمانیکه بحران اقتصادی جهانی لزوم بوجود آمدن یک پول مطمئن، غیر متمرکز که قادر به کنترل شدن توسط هیچ فرد، نهاد، کشور و شرکتی نیست، فهماند، بیت کون را در سال 2008 ارائه داد.
بیت کوین ایده امنیت تراکنش دیجیتال را از نیک زابو، رمز دار کردن داد و ستدها را از DigiCash، تئوری ارسال مبلغ مطمئن کم را از E-gold، ایده ایجاد پول خارج از سیستم دولتی را از B-Money، و تاییدیه انجام تراکنش Proof-of-work را از Hashcash گرفت و آنها را در پول ارائه شده جدید بکار بست.
در قسمت بعدی مفهوم استخراج mining و رمز گذاری SHA-256 را توضیح خواهم داد.
تاریخ نگارش این مطلب -
ادامه دارد
Comments
Post a Comment