رمز ارز 2 - استخراج پول Mining
همانطور که در قسمت گذشته اشاره شد، مبنای اصلی سیستم رمز ارز بر اساس زنجیره اطلاعات ردیف شده به دنبال هم یا همان Blockchain است. درک این واژه، کلید اصلی فهم سیستم پولی غیر متمرکز است که اساسا در مقابل کارکرد پول رایج کنونی درهمه کشورها قرار می گیرد.
وقتی ما صحبت از دلارمی کنیم، می دانیم که این واحد پول توسط دولت مشخصی تولید، نگهداری وبر اساس استاندارد حسابداری مشخصی اداره می شود. در مقابل، اولین اطلاعیه بیت کوین مشخصا مفهوم حسابداری و واحد پولی را معرفی کرد که بر اساس زنجیره امضاهای دیجیتال یا هَش Hash به صورت قطعات دنباله دار می تواند ثبت و نگهداری شود. تفاوت این واحد پول با دلار یا یورو و سایرپولهای رایج در ممالک دنیا در این است که این ثبت و حسابرسی توسط یک کشور، نهاد و یا سازمان اداره نمی شود بلکه بصورت غیر متمرکز توسط میلیونها کاربر و کامپیوترهای آنها در سراسر جهان انجام می گیرد.
این شبکه گسترده کامپیوترهای متصل به هم بر روی اینترنت در اقصی نقاط جهان، عمل تایید و ثبت هر تراکنش (Transaction) و داد و ستدی را مربوط به همان رمز ارز مشخص را انجام می دهد. به این ترتیب ضریب امنیت در مقابل سوء استفاده، تقلب و دستکاری در ثبت و اداره این پول بالا می رود چرا که کنترل بجای آنکه در دست یک نفر، یک سازمان و یا یک دولت باشد، در کامپیتوتر صدها میلیون نفر در سراسر جهان ثبت می شود. یعنی آنکه این قطعات دنباله دار نمی تواند توسط هیچ کس دستکاری شود چرا که تمام اطلاعات و آمار مربوط به این ردیفها در همه جا موجود است.
در این روند، کامپیوتر شخص (یا کامپیوترهای اشخاصی که در یک گروه با هم کار می کنند) هر تراکنشی را که تایید کند، به عنوان حق الزحمه (یا جایزه) یک سکه دیجیتال دریافت می کند. این مرحله انجام کار، باصطلاح استخراج یا mining نامیده می شود. همانطور که می دانیم، ارزش بیت کوین طی سالهای اخیربا رشد سرسام آور و غیر قابل باوری همراه بوده و به همین خاطر رقابت در میان افراد برای استخراج این سکه دیجیتالی را به حد اعلاء رسانده است. به این دلیل، اکنون کامپوترهایی می توانند عمل استخراج بیت کوین را انجام دهند که از قدرت پردازش بالاتری برخوردار باشند چرا که تاییدیه تراکنشها مستلزم حل مسئله بغرنج ریاضی است که کدهای نوشته شده قادر به انجام آن باشند. اگر درسالهای اول بوجود آمدن بیت کوین، یک فرد با کامپیوتر خانگی همان سالها می توانست در این روند یعنی تایید کردن تراکنشها (استخراج بیت کوین) مشارکت کند، اکنون با رقابت سرسام آوری که برای گرفتن حق الزحمه (دستمزد) ایجاد شده، این کار براحتی انجام نمی شود. برای استخراج بیت کوین اکنون یک کامپیوتر باید قدرت پردازش تحلیلی (CPU) و تصویری (GPU) بسیار زیادی داشته باشد. جی پی یو در این میان کارکرد بیشتری دارد چرا که مصرف انرژی (برق) کمتری را می طلبد.
این روند فقط در مورد بیت کوین صدق نمی کند بلکه شامل سایر رمز ارزها مانند ایتیریوم Ethereum و دوج کوین Dogecoin و غیره نیز می شود. استخراج رمز ارز مثل بیت کوین آنقدرها سخت نیست. در قسمتهای آینده نحوه استفاده از ابزار، نرم افزار و استخراج رمز ارزها را توضیح خواهم داد.
هر تراکنشی در حقیقت دو وجه دارد. یکی ورودی که با یک آدرس مشخص می شود که منبع وجه قابل پرداخت را نمایندگی می کند و دیگری آدرس گیرنده که وجه پرداختی قرار است به آنجا ارسال شود. این دو آدرس و اصولا هر اطلاعاتی در این روند از طریق رمزگذاری SHA-256 محفوظ شده و امنیتش تامین می گردد. باز کردن این رمز توسط شخص ثالث که نباید به آن دسترسی داشته باشد مستلزم انجام 2 به توان 256 بار تلاش است که در قدرت هیچ سوپر کامپیوتر شناخته شده کنونی نیست. این نمونه رمزدار شده کلمه سلام به انگلیسی یا Hello است:
2cf24dba5fb0a30e26e83b2ac5b9e29e1b161e5c1fa7425e73043362938b9824
دو امضای دیجیتالی برای وجوه و پول هر فرد موجود است. یکی امضای دیجتالی عمومی که همگان به آن دسترسی دارند و دیگری امضای دیجیتال خصوصی که تنها مالک رمز ارز آن را در اختیار دارد. این امضای خصوصی در حکم کد (کلمه ورود یا Password) می ماند که در صورت گم شدن، سرمایه مذکور هم از بین می رود. بنابراین بسیار اهمیت دارد که امضای خصوصی کیف دیجیتال به هر طریق ممکن به خاطر مانده یا در جای امنی حفظ شود.
تاریخ نگارش این مطلب -
Comments
Post a Comment